26.11.2023

Lake Street Dive & Madison Cunningham – Neighbor Song

Kippenvel krijg ik ervan, van het weergaloos mooie nummer Neighbor Song. Het wordt hier gespeeld door de Amerikaanse pop/soul-band Lake Street Dive, waarbij lead-zangeres Rachael Price versterking krijgt van de geweldige singer/songwriter Madison Cunningham.

Het nummer werd geschreven door Bridget Kearney, de bassiste van de band, en komt van het derde album van de band getiteld Lake Street Dive uit 2010. Hier kun je dit origineel horen met een trompet als opvallend instrument.

De band zegt het volgende over deze bijzondere opname: “Madison Cunningham is an extremely special musician, the kind who can make a single note sound like music and who breathes life into every song that she comes into contact with. We feel so honored to have had her join us on one of our songs. We first recorded “Neighbor Song” in 2010, shortly after a few of us had moved to Brooklyn. The song narrates an experience, all too familiar to many New York City apartment dwellers, of overhearing your neighbors making love. Involuntarily bearing witness to such intimacy inspires a potent mix of emotions from annoyance to despair to compassion. It’s a fun song to play live because we get to walk the audience through this emotional journey. Some audiences laugh a lot when we play it. Some cry a lot. In preparing to do this song on tour with Madison we came up with a new musical treatment for the song to bring out some different sides of those emotions. We recorded it with Madison in Brooklyn, live in one room in a single take. We hope it makes you laugh and/or cry!”

Alles klopt aan het nummer, de begeleiding, de meerstemmige zang en ga zo maar door. Ik vermoed het beste nummer van dit jaar wat mij betreft.

Neighbor Song
I can hear my neighbors
making love upstairs.
Their love is rattling
my tables and my chairs.
Keeping me awake.
The love they make,
it’s keeping me awake
While I’m just trying to get
some sleep on the ground floor.

I don’t mind my neighbors
making love upstairs.
‘Cause I was once the lover,
making all my neighbors scared.
You and me
thundering the floorboards,
with our power and our force.
While they’re just trying
to get some sleep
on the ground floor.

I can hear my neighbors
making love upstairs.
Their love is amplifying
all of my despair.
‘Cause I was once a lover,
now I have to listen
to my neighbors
making love upstairs,
from down on the ground floor.

In this city all the humans live in layers.
I got people down the hall
and down the stairs.
We all move in and out,
and live our lives
in stacks and rows and pairs.
And try to find someone
with whom we can share it.

I can hear my neighbors
making love upstairs.
I wish I didn’t have to be
so well informed of their affairs.
But if they have to be doing something,
at least they’re having fun.
Sometimes I forget
that all of us are only human.
‘Cause we’re all stacked
in rows and columns,
and if one of them
should fall on me.
My neighbors making love upstairs
would crush me.
I’m down on the ground floor.

12.11.2023

Joan Osborne & The Funk Brothers – What Becomes of The Broken Hearted

What Becomes Of The Broken Hearted is een grote soulhit uit 1966, dat hier uitstekend wordt gezongen door de Amerikaanse singer/songwriter Joan Osborne. Ze speelt het hier samen met de veteranen van The Funk Brothers, de begeleidingsband van Motown Records van 1959-1972.

Bij The Funk Brothers speelden een groot aantal fantastische sessie-muzikanten uit Detroit & Los Angeles, zoals o.a. Marvin Gaye (toetsen & drums), Joe Sample (toetsen), Billy Preston (toetsen), Larry Knechtel (toetsen), Harvey Mason (drums), James Gadson (drums), Ray Parker jr (gitaar), Wah Wah Watson (gitaar) & Dean Parks (gitaar).

Deze opname komt uit de muziekdocumentaire Standing In The Shadows Of Motown uit 2002. Hier kun je de trailer zien en hier de volledige film.

Het lied werd bekend door de versie van soulzanger Jimmy Ruffin (1936-2014) uit 1966 en werd geschreven door songwriters William Weatherspoon (1936-2005), Paul Riser & James Dean (1943-2006).

What Becomes of The Broken Hearted
As I walk this land of broken dreams,
I have visions of many things.
Happiness is just an illusion,
filled with sadness and confusion.

What becomes of the brokenhearted.
Who had love that’s now departed?
I know I’ve got to find
some kind of peace of mind.
Maybe.

The fruits of love grow all around,
but for me they come tumblin’ down.
Every day heartaches grow a little stronger.
I can’t stand this pain much longer.

I walk in shadows, searching for light.
Cold and alone, no comfort in sight.
Hoping and praying for someone who cares,
always moving and going nowhere.

What becomes of the brokenhearted.
Who had love that’s now departed?
I know I’ve got to find
some kind of peace of mind.
Tell me please.

I’m searching though I don’t succeed,
but someone look, there’s a growing need.
All is lost, there’s no place for beginning.
All that’s left is an unhappy ending.

What becomes of the brokenhearted.
Who had love that’s now departed?

What becomes of the brokenhearted.
Tell me. Tell me. Tell me.

I’ll be searching everywhere,
just find someone to care.

29.10.2023

Fay Claassen – Schilderij van de liefde

Schilderij van de liefde is een prachtig lied van de Nederlandse jazz-zangeres Fay Claassen, dat ze hier zingt met begeleiding van het Residentie Orkest. Ze schreef het samen met de Rotterdamse gitarist Ruud Meijer.

Het nummer is een ode aan Claassen’s vader, de Nijmeegse kunstenaar & verzamelaar Ger van Geer, die al ruim tien jaar de ziekte van Alzheimer heeft. Ze begeleid haar vader al die tijd liefdevol in zijn leven met dementie. Sinds 2019 verblijft hij in een tehuis.

Het is Claassen’s missie om vanuit een positieve instelling de mens achter de ziekte te blijven zien en haar vader te volgen in wie hij is geworden. Ze maakt intuïtief contact met hem via muziek en kunst en door samen met hem te wandelen. Hier zie je een kort filmpje over hen samen bij haar bezoek aan het verpleeghuis.

Schilderij van de liefde
Hier in de keuken zit je, ingedut.
Vergeelde kranten op je schoot.
‘t Heden en ‘t verleden,
heb je los geschud.
Wat er in je om gaat,
geef je nog maar zelden bloot.

Doet je ogen open en kijkt me aan.
Een stil-leven in het zachte avondrood.
Een schim van vroeger,
die je achter het raam ziet staan.
Zo ver ben ik van jou vandaan.

Een woordenspel in blauw en geel.
Onstuimig als een wild boeket.
Je spreekt met canvas en penseel.
Als een magisch zelfportret.

De taal aan flarden, wat zeg je nou?
Kriebelkrabbelkleuren lukraak door elkaar.
Hoe kan ik nou jouw taal begrijpen,
ik heb werkelijk geen idee?
Woorden die verdampen,
vluchtig als de ochtend dauw.

Leven als een personage in dit schilderij.
Oorverdovend stil moment.
Ik ken jou, en jij kent mij.
Als een onbereikbaar firmament.

Een woordenspel in blauw en geel.
Onstuimig als een wild boeket.
Je spreekt met canvas en penseel.
Als een magisch zelfportret.

De taal aan flarden, wat zeg je nou?
Kriebelkrabbelkleuren lukraak door elkaar.
Hoe kan ik nou jouw taal begrijpen,
ik heb werkelijk geen idee?
Woorden die verdampen,
vluchtig als de ochtend dauw.

Leven als een personage in dit schilderij.
Oorverdovend stil moment.
Ik ken jou, en jij kent mij.
Als een onbereikbaar firmament.

15.10.2023

Gabi Hartmann – Coraco Transparente

Wat een schitterend lied kreeg ik toegestuurd door mijn goede vriend Coen Dirkx. Het is Coracao Transparente (Het doorzichtige hart) van de Franse singer/songwriter Gabi Hartmann.

Het nummer komt van haar debuutalbum van dit jaar, dat opgenomen werd in Rio de Janeiro met uitstekende Braziliaanse muzikanten en werd geproduceerd door de Amerikaanse singer/songwriter Jesse Harris, die bekend is van Norah Jones, Melody Gardot & Madeleine Peyroux. Hartmann laat zich o.a. inspireren door de muziek van Lhasa de Sela en heeft al opgetreden met Jamie Cullum & Melody Gardot.

Coracao Transparente
Eu vi um coração de
palhaço chorando calado.
Uma lagrima azul,
de alegria correndo no rosto.
Fazendo um caminho,
de encanto no doce retrato.
Marcando de amor
a euforia de um peito afoito.

Era um coração transparente
menino travesso.
Teimoso, tacanho,
tinindo, trincado de ardor.
Sensivel, saudoso,
sacana, virado ao avesso.
Batendo, embalado,
batuta, brincando de amor.

Coração de menino
pulsando num peito.
Ouvindo cirandas,
querendo viver.
Brincar sem espanto
em um homem já feito.
Cultivando festa no alvorecer.

Se vislumbra através
deste raro sujeito.
A cadencia de um amor
em um peito fechado.
Um coração transparente
amando sem jeito.
Mostra a timidez
de um menino acanhado.

Um coração transparente
amando sem jeito.
Mostra a timidez
de um menino acanhado.

01.10.2023

Solas – Pastures Of Plenty

Eén van de mooiste uptempo nummers dat ik ken is Pastures Of Plenty van de Ierse groep Solas, met zangeres Karan Casey. Probeer dan maar eens stil te blijven zitten! Ze combineren op schitterende wijze Ierse traditionele muziek met country, rock & Americana.

Het lied werd geschreven door de Amerikaanse singer/songwriter Woody Guthrie (1912-1967) in 1941, die de muziek baseerde op de 18e eeuwse Engelse murder ballad Pretty Polly. Guthrie was één van de belangrijkste artiesten in de Amerikaanse folkmuziek, zeer sociaal bewust en actief voor de onderdrukten in de samenleving. Zo schreef hij o.a. het lied This Land Is Your Land (1940). Hij heeft grote invloed gehad op o.a. Pete Seeger, Bob Dylan, Johnny Cash & Tom Paxton.

Pastures Of Plenty van Solas komt van hun derde album The Words That Remain uit 1998 en ze spelen het hier tijdens de viering van hun 10-jarig bestaan in 2006.

Pastures Of Plenty
It’s a mighty hard row
my poor hands have hoed.
My poor feet have traveled
these hot dusty roads.
Out of your dustbowl
and westward we roam.
Through deserts so hot
and through mountains so cold.

I’ve wandered all over
your green growing land.
Wherever your crops are
I’ll lend you my hand
On the edge of the cities
you’ll see me and then,
I come with the dust,
and I’m gone with the wind.

California, Arizona,
I’ve worked on your crops.
And northward up to Oregon
to gather your hops.
I’ve dug beets from the ground,
I’ve cut grapes from the vine.
To set at your table
that white sparkling wine.

Green pastures of plenty
from the dry desert ground.
From the grand Coolie Dam
where the waters run down.
In states of this union
we migrants have been.
We work on the land
and we’ll fight until we win.

It’s always we ramble,
that river and I.
All along your green valleys
I’ll work till I die.
Travel this road until death
sets me free.
Pastures of plenty
must always be free.

Tags: