Posts Tagged ‘Joao Gilberto’


08.01.2012

Pedro & Cesar Camargo Mariano – Caminhos Cruzados en Maria Rita – Veja Bem

In de Braziliaanse muziek kom je regelmatig allerlei dwarsverbanden tegen van relaties, huwelijken en de kinderen die er uit voorkomen en die vaak in de voetsporen van hun ouders treden. Muzikale genen, opgevoed worden in een muzikale omgeving en een veelvoud aan muzikale contacten en mogelijkheden om hen heen, zullen daarbij ongetwijfeld een rol spelen. (*1)

Cesar Camargo Mariano (1943) is pianist, arrangeur en componist, die met alle grote namen uit het land heeft gewerkt. Zijn vader was muziekdocent en hij speelde al vanaf zijn 14e jazzconcerten. Muziek zit in zijn genen en die geeft hij ook door aan zijn kinderen. De bekendste twee zijn Pedro Mariano (1975) en Maria Rita (1977) (*2), uit zijn huwelijk met de beroemde zangeres Elis Regina (1945-1982). (*3)

In 2003 maakten vader en zoon het prachtige album Piano & Voz. Het lied dat ik heb uitgekozen is Caminhos Cruzados, geschreven door Antonio Carlos Jobim (1927-1994) (*4) en Dolores Duran (1930-1959).

Het lied van de dochter is Veja Bem Meu Beum van het album Maria Rita uit 2003. Het werd geschreven door Marcelo Camelo (1978) componist, zanger, gitarist en dichter, die speelde bij Los Hermanos.

NOTEN
*1 Zo is de bekende zangeres Bebel Gilberto (1966) de dochter van zangeres Miucha (1937) en gitarist/zanger Joao Gilberto (1931). Joao Gilberto is de vader van de bossa nova en werd in 1955 door zijn eigen vader in een psychiatrische inrichting geplaatst, omdat die van streek was geraakt door zijn zoon’s weigering om “normaal” werk te doen en vanwege zijn bizarre manier van zingen. Joao staarde uit het raam en zei “Kijk naar de wind die de bomen onthaard.” En de psychiater antwoordde: “Maar bomen hebben geen haren!” Waarop Joao repliceerde “En er zijn ook mensen die geen poezie hebben.”  Een week later was hij weer vrij man en werkte hij verder met Antonio Carlos Jobim aan zijn nieuwe muziekstijl, die hij in 1957 aan de wereld introduceerde. Miucha (eigenlijk Heloisa Maria Buarque de Hollanda) op haar beurt is de zus van de bekende zanger en componist Chico Buarque (1944) en had nog twee zussen die ook zongen.

*2 Haar artiestennaam Rita komt van Rita Lee (1947), een familievriendin, rock zangeres, componiste en oprichter van de band Os Mutantes. Zij maakte in 2002 een interessant Beatles cover album Bossa’n Beatles.

*3 Cesar’s eerste huwelijk was met zangeres Marisa Gata Mansa (1933-2003), die eerst vooral actief was als jazz-zangeres en crooner maar via collega zangeres en componiste Dolores Duran en een liefdesrelatie met Joao Gilberto in de bossa nova belandde. De zoon van Cesar en Marisa, Marcelo Mariano (1967), is nu een bekende basgitarist, die ondermeer speelt met Dianne Reeves en Deodato. Uit het huidige huwelijk van Cesar is er dan tenslotte nog dochter Luisa Camargo Mariano (1986), die ook weer zingt.

*4 Ook Jobim heeft weer muzikale kinderen die in zijn voetsporen treden. Het zijn Paulo (1950), die ook architect is, en diens zoon Daniel (1973). Hier zie je ze samen optreden.

Caminhos Cruzados
Quando um coração,
que está cansado de sofrer.
Encontra um coração,
também cansado de sofrer.
É tempo de se pensar.
Que o amor,
pode de repente chegar.

Quando existe alguém,
que tem saudade de alguém.
E este outro alguém não entender.
Deixa este novo amor chegar.
Mesmo que depois.
Seja imprescindível chorar.

Que tolo fui eu,
que em vão tentei raciocinar.
Nas coisas do amor,
que ninguém pode explicar.
Vem nós dois vamos tentar.
Só um novo amor,
pode a saudade apagar.

Veja Bem
Veja bem, meu bem.
Sinto te informar.
Que arranjei alguém.
Prá me confortar.
Este alguém está,
quando você sai.
Eu só posso crer,
pois sem ter você,
nestes braços tais.

Veja bem, amor.
Onde está você?
Somos no papel.
Mas não no viver.
Viajar sem mim,
me deixar assim.
Tive que arranjar,
alguém prá passar,
os dias ruins.

Enquanto isso,
navegando eu vou sem paz.
Sem ter um porto,
quase morto, sem um cais.
E eu nunca vou,
te esquecer, amor.
Mas a solidão,
deixa o coração,
neste leva-e-trás.

Veja bem além.
Destes fatos vis.
Saiba: traições.
São bem mais sutis.
Se eu te troquei,
não foi por maldade.
Amor, veja bem,
arranjei alguém,
chamado saudade
Amor, veja bem,
arranjei alguém,
chamado saudade.

17.10.2010

Kenny Rankin – Peaceful

In de jaren 70 werd heel veel mooie muziek gemaakt. Eén van mijn favoriete albums uit die tijd is Silver Morning (1975) van Kenny Rankin, een singer-songwriter met een heel bijzondere en eigen muzikale stijl en geluid. Dat is bijvoorbeeld te horen op zijn interpretatie van twee nummers van The BeatlesBlackbird en Penny Lane, die op het album staan. Hij is nooit echt bekend geworden bij het grote publiek doordat zijn muziek niet zo makkelijk te categoriseren is. Het maakt hem een artiest die vooral door andere artiesten hoog gewaardeerd wordt. Zo vroeg Paul McCartney hem om zijn versie van Blackbird te spelen tijdens het concert in 1987 waarbij Lennon & McCartney werden geïnstalleerd in de The Songwriters Hall Of Fame.

Muzikaal is Kenny Rankin (1940-2009) vooral geïnspireerd door zijn jeugd in een stadse buurt in New York, met sterke Afro-Cubaanse, Dominicaanse en Portoricaanse invloeden, en door zijn kortstondige en gepassioneerde relatie in 1960 met Laura Nyro. (*1) Hij begon als zanger, maar ging gitaar spelen in 1964, nadat hij een album had gehoord van Joao Gilberto, de beroemde Braziliaanse gitarist en zanger. (*2) Terwijl hij nog maar een paar accoorden kende, werd hij gevraagd mee te spelen als slaggitarist op de nieuwe plaat van Bob Dylan, Bringing It All Back Home (1965), het baanbrekende album dat Dylan van folkie tot rocker maakte.

Het nummer dat ik heb uitgekozen, Peaceful, staat op Kenny Rankin’s eerste album Mind-Dusters (1967) (*3) en kwam in de hitlijsten in cover-versies van Georgie Fame (1969) en Helen Reddy (1973). De opname is hoogst waarschijnlijk van eind jaren 60 en afkomstig uit de Johnny Carson Show. De bekende televisiepresentator was zo’n fan van Rankin’s muziek dat hij hem meer dan twintig keer uitnodigde als gast in zijn show.

NOTEN
*1 Ook Laura Nyro (1947-1997) was een singer/songwriter die vooral gewaardeerd wordt door artiesten. Zo wordt haar invloed geprezen door Bob Dylan, Donald Fagen, Janis Ian, Elton John,  Rickie Lee Jones, Barry Manilow,  Bette Middler, Joni Mitchell, Todd Rundgren en Jackson Browne, met wie ze lang een relatie had. (Het lied That Girl Could Sing van zijn album Hold Out uit 1980 gaat over haar.) Eind jaren 60 brak ze door met nummers als Stoned Soul Picnic en al snel werd ze gecovered door Peter Paul & Mary, 5th Dimension, Blood Sweat & Tears, Three Dog Night en Barbara Streisand.

*2 Joao Gilberto (1931) wordt wel de “vader van de bossa nova” genoemd, omdat hij in 1957 deze nieuwe versie van de samba introduceerde. Internationaal brak hij door met het album Getz/Gilberto (1964), dat hij maakte met saxofonist Stan Getz. Tegelijkertijd betekende het ook de start van de zangcarrière van zijn vrouw Astrud Gilberto (1940). Zij had voor The Girl  From Ipanema nooit profes-sioneel gezongen, maar omdat ze toevallig aanwezig was bij de opnames, kreeg ze het verzoek of ze wilde proberen om een nummertje mee te zingen en dat pakte, tot ieders verrassing, goed uit.

*3  Als ik het album beluister kom ik tot mijn grote verrassing twee nummers tegen, Minuet en The Girl           I Left Behind, die ik nog ken van de LP Morgen (1971) van Herman van Veen. Blijkbaar was Herman geïn-spireerd door de muziek van Kenny Rankin, want de arrangementen zijn in zijn geheel overgenomen.

Peaceful
In the morning fun
when no one will be
drinking anymore wine.
I wake the sun up,
by giving him a fresh share
full of the wind cup.

And I won’t be found
in the shadows hiding sorrow.
I can’t wait for fate
to bring around to me,
any part of my tomorrow.
Tomorrow.

Cause it’s oh so peaceful here.
No one bending over my shoulder.
Nobody breathing in my ear.
Oh peaceful here.

In the evening shadows are calling me,
and the dew settles in my mind.
And I think of friends in the yesterday,
when my plans were giggled in rhyme.

I had a son while on the run,
and his love brought a tear to my eye.
And maybe some day he’ll (come) up and say,
that I’m a pretty nice guy.
Oh my. Oh my.

And it’s oh so peaceful here.
No one bending over my shoulder.
Nobody breathing in my ear.
Oh so peaceful here.