The Songcatcher op Facebook
12.10.2014

Stef Bos – My land is jou land

Stef Bos leerde ik kennen tijdens een mentortrainingsweekend voor de introductiedagen van de RU Utrecht in 1982. Ik maakte deel uit van de organisatie van die dagen en vroeg hem op te treden op het open podium (De Speeltuin). Zijn optreden, samen met Chiel van Berkel, maakte een verpletterende indruk op me. Ik voorzag een grote toekomst voor ze en overtuigde ze ervan dat ik ze daarbij kon helpen in de rol van manager. Binnen korte tijd lukte het ons om een plek te veroveren in de voorrondes van cabaretfestival Camaretten en kwamen we zelfs in de finale. We wonnen de publieksprijs, maar helaas ging de eerste prijs net aan ons voorbij, door een jury die sterk verdeeld reageerde. Na een korte en succesvolle tour langs de theaters, besloten we te stoppen, zodat Chiel & Stef hun theateropleiding konden starten in Antwerpen. Het was een mooie en tegelijkertijd heftige tijd, want tijdens deze artistiek succesvolle periode eindigde mijn relatie met mijn vriendin met wie ik samenwoonde.

Ik heb Stef eigenlijk nooit gevolgd toen hij doorbrak als solo-artiest. Vond het jammer dat hij zichzelf zo’n zing-zeg stijl van zingen had aangeleerd, terwijl hij een prachtige stem heeft die uitstekend “gewoon” kan zingen. Maar hij had er wel succes mee. Begin dit jaar kwam mijn Belgische schoonzus Lieve aan met het prachtige lied My land is jou land en toen hoorde ik ineens weer een artiest die me aanstond. Dat was mijn Stef weer die me kon raken en die ik lang niet had gehoord en gezien.

Het lied komt van het album In een ander licht (2009), dat ontstond doordat Stef door de NCRV werd gevraagd om liedjes te schrijven over twaalf Bijbelse figuren. Hij wilde los van het geloof, kerk en dogma’s die figuren uit de context van het boek halen, waardoor ze in een ander licht komen te staan en het mensen worden van deze tijd. My land is jou land is het lied van Ruth en Stef wordt erbij begeleid door het Metropole orkest. Het lied kan ook gehoord worden als een liefdeslied aan zijn vrouw die Zuid-Afrikaanse is.

My land is jou land: Lied van Ruth
Ek is n vreemde hier.
Ek het my land gelos.
Ek het jou pad gekruis.
Ek het jou spoor gevolg.

Jy het gese gaan terug.
Moe nie op my vertrou.
Maar jy s n deel van my.
Hoe kan ek sonder jou.

En ek weet die toekoms is onseker
en die donker is digby
En ek weet ons wag n lang reis
reg deur die woestyn.
Reg deur die woestyn.

Maar jou land is my land.
Jou volk is my volk.
Jou taal is my taal.
En jouw God is my God.
En jou droom is my droom.
Jou pad is my pad.
Jou toekoms my toekoms.
en jou hart is my hart.

En ek weet jou volk is bang,
voor ons wat anders is.
Maar ek sal brugge bou,
daar waar die afgrond is.

En ek sal terugverlang,
wanneer die wind sal waai.
Wat uit die norde kom,
van my geboorte grond.

Maar ek sal sterk wees
en ek sal oorleef.
Want ek wil naas jou staan,
al sal dit moeilyk wees.
Al sal dit moeilyk wees.

Want jou land is my land.
En jou volk is my volk.
Jou taal is my taal.
En jouw God is my God.
En jou droom is my droom.
Jou pad is my pad.
Jou toekoms my toekoms.
En jou hart is my hart.

En jou deel jou deel is my deel.
My brood is jou brood.
My lewe is jou lewe.
En my dood is jou dood.

Wanneer die donker sal kom
en jou mense my ontwyk.
Sal ek my liefde gee,
totdat die haat verdwyn.
Totdat die haat verdwyn.

Want jou huis is my huis.
En jou angs is my angs.
Jou stilte my stilte.
En jou land is my land.
Jou land is my land.

Tags:
28.09.2014

Dan Fogelberg – Stars

1 Reactie

Een zanger die me diep in mijn ziel raakte was de Amerikaanse singer/songwriter Dan Fogelberg (1951-2007). Ik ontdekte hem midden jaren 70 en was gelijk verkocht. Draaide zijn platen grijs. Hij had een mooie en intense stem, bracht ontroerende teksten en begeleidde die met schitterende muziek. Zijn eerste album was Home Free (1972) met werkelijk prachtige nummers als Stars, To The Morning en Looking For A Lady. Zijn tweede, Souvenirs (1974), was wat meer uptempo met het lekkere Part Of The Plan als opener en begeleiders als Don Henley & Glenn Frey van de Eagles, Gerry Beckley van America en Graham Nash. En zijn derde plaat, Captured Angel (1975), was mijn favoriet met Comes And Goes, Old Tennessee en Next Time en begeleiders als Russ Kunkel (de drummer van James Taylor), David Lindley en J.D Souther. De albums daarna werden steeds wat minder, ondanks uitschieters als Longer op het album Phoenix (1979) en zijn samenwerking met fluitist Tim Weisberg op het album Twin Sons Of Different Mothers (1978).

Tot mijn grote geluk vond ik onlangs een live concert van Fogelberg uit 1976, toen hij wat mij betreft op zijn top was. Bij het concert werd hij bij sommige nummers begeleid door de toen populaire countryrock band Fools Gold. En hij speelt bijna al mijn favoriete nummers op een zeer hoog niveau. Ik zou je van alles willen laten horen en zien, maar uiteindelijk heb ik gekozen voor Stars, omdat het me iedere keer weer raakt als ik het hoor. Liefdesverdriet en hartepijn, wie herkent het niet?

Stars
Stood out in the rain,
let it soak me down,
before I called you,
I called you.
Didn’t see me there,
hidden by the rain,
beneath your window,
but I saw you.

Putting on your face
before the mirror on the wall.
Dreaming that the looking glass was me.
Catching your fondest gazes,
living through your fickle phases,
I love you.

And it’s getting easier each day,
to weep about you.
Harder every night
to sleep without you.
How many years must I be,
Driven by this dream of love with you?

Spend my dimes on phones,
trying just to talk,
but you never once answered,
You let it ring.
Spend my nights alone,
catching falling stars
to give to you love.
They’re just for you.

For stars fall every time,
a lover has to face the truth.
And far too many stars have fell on me.
And as they trail the skies,
and burn their paths upon my eyes,
I cry.

And it’s getting easier each day,
to weep about you.
Harder every night
to sleep without you.
How many years must I be driven,
by this dream of love with you?
With you.
With you.

Tags:
14.09.2014

Mary Chapin Carpenter – Mrs Hemingway

Mary Chapin Carpenter is een Amerikaanse singer/songwriter op leeftijd (56) met een prachtig en bezield stemgeluid dat me onmiddellijk raakt. Daarnaast is ze een echte verhalenvertelster. Ze begon in de jaren 80 als countryzangeres maar ontwikkelde zich vanaf 2000 tot singer/songwriter met een sociaal bewogen en politieke boodschap. Haar stemgeluid en teksten hebben een diepere lading, die onder andere voortkomt uit haar depressiviteit waar ze al sinds haar kindertijd last van heeft.

Toen ik haar lied Mrs Hemingway hoorde op het album The Age Of Miracles uit 2010, was ik gelijk geroerd. Het lied is een melancholische wals over Hadley Richardson (1891-1979), de eerste vrouw van de Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway (1899-1961). Het stel trouwde in 1921 en woonde van van 1922 tot 1926 in Parijs, waar Hemingway werkte als buitenlandcorrespondent voor de Toronto Star. Hadley Richardson gaf hem alles waar hij van had gedroomd: een mooie vrouw, een comfortabel inkomen en een leven in Europa. In Parijs ontmoette hij schrijvers als James Joyce, Ezra Pound & Gertrude Stein. In 1923 werd hun kind John Hadley Nicanor Hemingway (1923-2000) geboren en in 1927 scheiden hun wegen, nadat hij vreemd was gegaan met Pauline Pfeiffer (1895-1951), die zijn tweede vrouw zou worden. Over zijn relatie met de eerste Mrs Hemingway schreef hij het boek A Moveable Feast (1964). Als reactie op dat boek schreef de Amerikaanse schrijfster Paula McLain het boek The Paris Wife (2012), met Hadley Richardson als de ik-figuur.

Mrs Hemingway
We packed up our books and our dishes,
our dreams and your worsted wool suits.
We sailed on the 8th of December.
Farewell old Hudson River,
here comes the sea.
And love was as new and as bright and as true,
when I loved you and you loved me.

Two steamer trunks in the carriage,
safe arrival we cabled back home.
It was just a few days before Christmas.
We filled our stockings with wishes,
and walked for hours.
Arm and arm through the rain, to the glassed-in café,
that held us like hot house flowers.

Living in Paris, in attics and garrets,
where the coal merchants climb every stair.
The dance hall next door is filled with sailors and whores,
and the music floats up through the air.
There’s Sancerre and oysters, cathedrals and cloisters,
and time with its unerring aim.
For now we can say we were lucky most days,
and throw a rose into the Seine.

Love is the greatest deceiver.
It hollows you out like a drum.
And suddenly nothing is certain.
As if all the clouds closed the curtains,
and blocked the sun.
And friends now are strangers in this city of dangers,
as cold and as cruel as they come.

Sometimes I look at old pictures,
and smile at how happy we were.
How easy it was to be hungry.
It wasn’t for fame or for money,
it was for love.
Now my copper hair’s grey as the stone on the quay,
in the city where magic was.

Living in Paris, in attics and garrets,
where the coal merchants climb every stair.
The dance hall next door is filled with sailors and whores,
and the music floats up through the air.
There’s Sancerre and oysters, and Notre Dame’s cloisters,
and time with its unerring aim.
Back then we could say we were lucky most days,
and throw a rose into the Seine.
And now I can say I was lucky most days,
and throw a rose into the Seine.

Tags:
31.08.2014

Ramses Shaffy – Het jongetje en het meisje

ramses shaffyEén van mijn favoriete liedjes van Ramses Shaffy is Het jongetje en het meisje. Niet zo bekend maar zeer de moeite waard. Met een heerlijke speelse tekst en de welbekende performance die Ramses zo uniek maakt en die er voor zorgt dat je totaal in zijn ban raakt. Een prachtige opname van tv-regisseur Bob Rooyens uit een concert van Shaffy Chantant in 1969 in Theater Orpheus in Apeldoorn.

De eigenaar van de opname Bob Rooyens wil dat de video alleen via You Tube afgespeeld kan worden en die kan je dus hier vinden.

Het jongetje en het meisje
Op het trottoir van de stad, van de grote stad.
Liep een klein jongetje zomaar, zomaar, zomaar wat.
Hij dacht aan zijn huiswerk waar hij geen zin in had.
En aan zijn moeder, die thuis op hem te wachten zat.

Hij liep door het park waar op een bank een klein meisje zat.
Hij ging naast haar zitten en geen van beiden zeiden wat.
Ze keek naar de lucht en hij keek over het pad,
naar de overkant waar een verliefd paartje zat.

De man en de vrouw zaten hand in hand en droomden wat.
De man streelde haar haren en zei: “Toe nou, toe toe, lieve schat.”
Het jongetje gefascineerd: nou, hup hup, gebeurt er eens wat.
Hij stootte het meisje aan die nog niets in de gaten had.

Het meisje keek nu ook gespannen naar het liefdesspel.
Ja nu, nee, jammer, maar wacht misschien toch nog wel.
De man sloeg zijn armen om de vrouw heen en heel snel
gaf hij haar een kus; en de kinderen dachten: zie je wel.

De man zoende haar hier, de man zoende haar daar.
En ook de kinderen schoven dichter bij elkaar.
Opeens pakte het jongetje het meisje bij haar haar.
En gaf een zoen op haar neus.
’t Ging een beetje raar, een beetje raar, een beetje raar.

Het meisje gaf hem een klap en rende naar de stad.
Het jongetje, beteuterd, ging ook maar weer op pad.
Hij ging aan zijn huiswerk, waar hij geen zin in had.
En naar zijn moeder. En dat was dat!

Tags:   -  
17.08.2014

The Civil Wars – Kingdom Come

Het grote voorbeeld voor The Common Linnets (Ilse de Lange & Waylon) was het zeer succesvolle Amerikaanse duo The Civil Wars. Bij deze twee eigenwijze singer/songwriters, Joy Williams & John Paul White, spatte de energie er af, waardoor ze niet alleen vaak heftige ruzies hadden, maar ook heel intens samen zongen. Ik ben al een tijd fan van ze, juist door die geweldige en intense samenzang, waarbij ze continu met elkaar in contact zijn. Hun lied Kingdom Come is gebruikt in de film The Hunger Games (2012).

Kingdom Come
Run, run, run away.
Buy yourself another day.
A cold wind’s whispering
secrets in your ear.
So low and only you can hear.

Run, run, run and hide.
Somewhere no one else can find.
Tall trees bend their leaves
pointing where to go.
Where you will still be all alone.

Don’t you fret, my dear.
It’ll all be over soon.
I’ll be waiting here.
For you.

Run fast as you can.
No one has to understand.
Fly high across the sky
from here to kingdom come.
Fall back down to where you’re from.

Don’t you fret, my dear.
It’ll all be over soon.
I’ll be waiting here.
For you. For you. For you.

Don’t you fret, my dear.
It’ll all be over soon.
I’ll be waiting here.
Don’t you fret, my dear.
It’ll all be over soon.
I’ll be waiting here.
For you. For you. For you.

Run, run, run away.
Run, run, run away.

Tags:
← Newer Entries
Older Entries →

  • Zoeken

© The Songcatcher 2009 | Created by: Get a Custom Design.
Powered by: Wordpress