Archive for the ‘Uncategorized’ Category


07.04.2013

Michael Bublé – Haven’t Met You Yet

Het zal je misschien verbazen maar één van de favoriete zangers van de Songcatcher is Michael Bublé. Hij zingt zo heerlijk makkelijk weg, waardoor het heel eenvoudig klinkt. Maar dat is maar schijn, want die losheid is razend knap en vereist een enorme basis aan zangtechniek en gevoel voor timing. In die losheid doet hij wel denken aan zijn grote voorbeeld, Frank Sinatra. Bublé werd muzikaal geïnspireerd door zijn Italiaanse opa en zijn verzameling jazzplaten en die achtergrond komt duidelijk terug in zijn muziek. Daarnaast is het vooral een straatschoffie die plotsklaps een ster is geworden, met alle oppervlakkige en irritante maniertjes die daarbij horen. Maar laat je daar vooral niet door afschrikken, want zijn muziek en zijn vocalen staan als een huis, zeker als je de tijd neemt om de kwaliteit er aan af te horen.

Ik heb gekozen voor het door Bublé zelf geschreven Haven’t Met You Yet, dat in 2009 werd opgenomen in de Abbey Road Studio’s  in Londen. Een heerlijk uptempo nummer, met een prachtig blazersarrangement. Het was Bublé’s grootste hit in Nederland. Hier zie je meerdere nummers van zijn opnames in Abbey Road. Haven’t Met You Yet begint na 2 minuten precies.

Haven’t Met You Yet
I’m not surprised, not everything lasts.
I’ve broken my heart so many times,
I stopped keeping track.
Talk myself in. I talk myself out.
I get all worked up, then I let myself down.

I tried so very hard not to loose it.
I came up with a million excuses.
I thought, I thought of every possibility.

And I know some day that it’ll all turn out.
You’ll make me work,
so we can work to work it out.
And I promise you kid,
that I give so much more than I get.
I just haven’t met you yet.

I might have to wait. I’ll never give up.
I guess it’s half timing and the other half’s luck.
Wherever you are, whenever it’s right.
You’ll come out of nowhere and into my life.

And I know that we can be so amazing.
And baby your love is gonna change me.
And now I can see every possibility.

And I know some day that it’ll all turn out.
You’ll make me work,
so we can work to work it out.
And I promise you kid,
that I give so much more than I get.
I just haven’t met you yet.

They say all’s fair in love and war.
But I won’t need to fight it.,
We’ll get it right and we’ll be united.

And I know that we can be so amazing.
And being in your life is gonna change me.
And now I can see every single possibility.

And someday I know it’ll all turn out.
And I’ll work to work it out.
Promise you kid I’ll give more than I get.

Oh you know it’ll all turn out.
And you’ll make me work,
so we can work to work it out.
And I promise you kid,
to give so much more than I get.
I just haven’t met you yet.

I just haven’t met you yet.
Oh promise you kid,
to give so much more than I get.
I said love love love love, love love love.
I just haven’t met you yet.

24.03.2013

Bløf – Liefs uit Londen

In de jaren 70 en begin jaren 80 luisterde ik veel naar Nederlandstalige muziek. Herman van Veen en Ramses Shaffy maakte ik van nabij mee, dankzij mijn broer die manager van hen was. Ook ging ik veel naar cabaretvoorstellingen. En begin jaren 80 organiseerde ik zelf optredens van Toontje Lager en het Goede Doel voor de Introductiedagen van de Universiteit in Utrecht. Daarnaast was ik fan van Cherry Wijdenbosch (Dame uit Suriname 1982) en het Klein Orkest en zong ik zelf veel Nederlandstalig, zoals liederen van Jules de Corte.

Midden jaren 80 raakte de Nederlandstalige muziek steeds meer uit beeld. Ik vermoed dat het kwam omdat ik geen aansprekende nieuwe artiesten meer tegenkwam en uitgekeken was geraakt op de mij bekende namen, wiens repertoire ik inmiddels te goed kende.

Pas in 1998 veranderde het in één klap toen ik een prachtig Nederlandstalig lied op de radio hoorde. Liefs uit Londen van Bløf maakte zoveel indruk op me dat ik diezelfde dag nog op zoek ging naar de single. Hij bleek nog niet uit en dus heb ik hem gelijk besteld en later die week opgehaald. Mijn eerste cd-single ooit! En eindelijk kon ik weer luisteren naar Nederlandstalige muziek van het niveau waar ik zo van hield. En die muziek is daarna gelukkig niet meer uit mijn leven verdwenen.

Geniet 15 jaar later mee met de Songcatcher van deze prachtige uitvoering van Liefs uit Londen door Bløf (met zanger Paskal Jakobsen, pianist Bas Kennis, basgitarist Peter Slager en drummer Norman Bonink), samen met het Metropole Orkest. De tekst  is van Peter Slager en de muziek van Bas Kennis. Deze opname komt uit 1999.

Liefs uit Londen
Van de wereld weet ik niets.
Niets dan wat ik hoor en zie,
niets dan wat ik lees.
Ik ken geen andere landen,
zelfs al ben ik er geweest.
Grote steden ken ik niet,
behalve uit de boeken, behalve van TV.
Ik ken geen andere stad,
dan de stad waarin ik leef.

Zij stuurt me kaarten uit Madrid
en uit Moskou komt een brief.
Met de prachtigste verhalen
en God, wat is ze lief.
Gisteren uit Lissabon
ik mis je en een zoen.
Vandaag uit Praag een kattebel,
want er is zoveel te doen.
En morgen, als de postbode
mijn huis weer heeft gevonden,
dan stort ze mijn hart vol
met al het liefs uit Londen.

Van de wereld weet ik niets.
Niets dan wat ik hoor en zie,
niets dan wat ik voel.
Ik leef van dag tot dag,
zonder vrees en zonder doel.
Verre landen ken ik niet,
behalve uit mijn atlas,
en die droom ik elke nacht.
Maar ik droom alleen de landen,
waar ze ooit aan me dacht.

Als een mooi en groot geloof,
aan de muur van mijn gedachten,
hangt een wereldkaart te wachten,
tot ze terugkomt.
Met haar reizen in mijn hoofd,
steek ik vlaggen in de aarde,
dezelfde kleur, dezelfde waarde.

Zij stuurt me kaarten uit Madrid
en uit Moskou komt een brief.
Met de prachtigste verhalen
en God, wat is ze lief.
Gisteren uit Lissabon
ik mis je en een zoen.
Vandaag uit Praag een kattebel,
want er is zoveel te doen.
En morgen, als de postbode
mijn huis weer heeft gevonden,
dan stort ze mijn hart vol
met al het liefs uit Londen.

10.03.2013

Marta Gomez & Javier Ruibal – Por tu amor me duele el aire

Vorig jaar zag ik een foto van de Columbiaanse zangeres Marta Gomez die me opviel. Ze trad op in Utrecht en ik wilde naar haar concert toe met een vriend. Maar die zag er vanaf omdat de muziek hem niet zo aansprak. Ik had het net opgegeven om te gaan, toen een andere vriend me belde om hem te vergezellen naar het concert. Dus blijkbaar moest het toch zo zijn. Het concert was prachtig en sindsdien heb ik alles van haar beluisterd en volg ik haar op de voet. Vooral haar rustige liedjes bekoren me zeer en dan raakt haar stem me het meest.

Onlangs vond ik Por tu amore me duele el aire dat Gomez zingt in een huiselijke sfeer, begeleid door de Spaanse zanger en gitarist Javier Ruibal die ook de muziek voor dit ontroerende liefdeslied heeft geschreven. De tekst is samengesteld uit twee gedichten van Federico Garcia Lorca (1898-1936), namelijk Es verdad en Adelina de paseo.

Por tu amor me duele el aire
(For love of you the air)

¡Ay, qué trabajo me cuesta,  
quererte como te quiero! 

Por tu amor me duele el aire,
el corazón y el sombrero.

¿Quién me compraría a mi,
este cintillo que tengo,
y esta tristeza de hilo blanco,
para hacer pañuelos?

Oh what an effort it is,
to love you as I do.

For love fo you the air,
my heart and my hat hurt me.

Who will buy of me,
this ribbon I have,
and this grief of white,
linen to make handkerchiefs?

La mar no tiene naranjas
ni Sevilla tiene amor.
Morena, qué luz de fuego.
Préstame tu quitasol.

Me pondrá la cara verde,
zumo de lima y limón
tus palabras, pececillos,
nadarán alrededor.

The sea hasn’t oranges
nor has Sevilla love.
Brown skin girl what firey light.
Loan me your parasol.

It will turn my face green,
lemon juice and lime,
your words tiny fishes,
will go swimming all around.

¿Quién me compraría a mi,
este cintillo que tengo,
y esta tristeza de hilo blanco,
para hacer pañuelos?

¡Ay, qué trabajo me cuesta,
quererte como te quiero!

Por tu amor me duele el aire,
el corazón y el sombrero.

24.02.2013

Frank Sinatra – Moonlight in Vermont

Muziek is essentieel in mijn leven. Aanwezig in tijden van voorspoed, vriendschap en liefde, en een grote steun en toeverlaat in barre tijden. Ik herken me dan ook goed in de volgende uitspraak van Frank Sinatra:

“What I’m trying to say is that when you’re sad, there’s a song that does your crying for you and when the tension of daily life kind of ties knots in your spirit why, a song can be a tranquilizer, your quiet pill. Yes sir, bless the musician because without him a great darkness would come over the land. Our emotions would fold their tents and silently steal away.”

Frank Sinatra (1915-1998) is voor mij één van de muzikale grootheden wiens muziek volkomen tijdloos is en die mijn hele leven al meegaat. Naast hem zijn dat verder The Beatles, Burt Bacharach, Ella Fitzgerald, James Taylor en Herman van Veen. Ik hoorde Sinatra van jongs af aan zingen en hij werd op den duur een soort oude bekende die regelmatig op bezoek kwam. Uiteindelijk werd zijn album In The Wee Small Hours uit 1955 mijn favoriet, onder meer door de arrangementen en het orkest van Nelson Riddle. Wat me zo aanspreekt in zijn manier van zingen is de ontspanning, waardoor het zo simpel klinkt, terwijl het tegelijkertijd zo weergaloos knap is wat hij doet, vooral door zijn perfecte timing en tekstbehandeling.

Het lied dat ik van Sinatra heb uitgekozen is Moonlight in Vermont, dat in 1944 werd geschreven door John Blackburn (tekst) en Karl Suessdorf (muziek). Zeer ongebruikelijk en zeker voor songs uit die tijd is dat de tekst niet rijmt en bovendien niet over personen gaat maar vooral over de natuur. Elk vers is een haiku op zich, met een eerste en laatste regel van vijf lettergrepen en daartussen een regel met zeven lettergrepen. Overigens klopt de tekst niet, want in werkelijkheid zijn er maar weinig “sycamore trees” (platanen) en “meadowlarks” (gele zangvogel) in Vermont. De tekstschrijver kwam uit Ohio vandaar dat hij zich daar niet bewust van was. Deze opname van Sinatra en het orkest van Nelson Riddle is van 1966.

Moonlight in Vermont
Pennies in a stream.
Falling leaves, a sycamore.
Moonlight in Vermont.

Icy finger-waves.
Snow trails down a mountainside.
Snowlight inVermont.

Telegraph cables, they sing down the highway,
and travel each bend in the road.
People who meet in this romantic setting,
are so hypnotized by the lovely…

Evening summer breeze.
The warbling of a meadowlark.
Moonlight in Vermont.

Telegraph cables, how they sing down the highway,
as they travel each bend in the road
And people who meet in this romantic setting,
are so hypnotized by the lovely…

Evening summer breeze.
The sweet warbling of a meadowlark.
Moonlight in Vermont.

10.02.2013

Antonio Zambujo & Bulgarian Voices Angelite – Chamateia

Eén van mijn favoriete zangers van afgelopen jaar de Portugees Antonio Zambujo, verrast me compleet met deze zeer bijzondere uitvoering van het liefdeslied Chamateia samen met het Bulgaarse vrouwenkoor Angelite in 2011. Koude rillingen!

Een goede vriend wees me erop dat dit soort voormalig Oostblok koren meestal strak gedisciplineerd zijn, zodat er vaak geen lachje afkan. Maar hier lijkt het allemaal heel spontaan. De dames genieten mee van de bijzondere stem en intensiteit van Zambujo en voegen daar hun eigen bijzondere klanken aan toe.

Chamateia
No berço que a ilha encerra
Bebo as rimas deste canto,
No mar alto desta terra
Nada a razão do meu pranto.

Mas no terreiro da vida
O jantar serve de ceia,
E mesmo a dor mais sentida
Dá lugar à Sapateia.

Ó meu bem, ó Chamarrita,
Meu alento e vai e vem,
Vou embarcar nesta dança.
Sapateia, ó meu bem!

Se a Sapateia não der,
Pr’a acalmar minh’alma inquieta,
Estou p’ró que der e vier,
Nas voltas da Chamarrita.

Chamarrita, Sapateia,
Eu quero é contradizer,
O alento desta bruma
Que ás vezes me quer vencer.

Ó meu bem, ó Chamarrita,
Meu alento e vai e vem,
Vou embarcar nesta dança.
Sapateia, ó meu bem!