Posts Tagged ‘Jules de Corte’


14.08.2022

Jules de Corte – Bruidspaar

Jules de Corte (1924-1996) had een appeltje te schillen met de strengheid van het geloof, die hij van jongs af aan meekreeg op het Rooms-Katholieke Blindeninstituut de Wijnberg in Grave, waar hij opgroeide. Hij kreeg er uitstekend onderwijs en leerde er piano spelen, maar ervoer het als een kille, katholieke jeugdgevangenis. Hij verwerkte zijn slechte ervaringen met het geloof in menig nummer dat hij schreef.

Zo heb ik ooit nog het prachtige Aan Luther en de anderen (1969) gezongen tijdens een viering op mijn christelijke middelbare school, Reformatorisch College Blaucapel, met dank aan onze geweldige muziekleraar Wout van Veen. En je kunt het ook terug horen in zijn ontroerende lied Het bruidspaar dat hij hier zingt in 1967, maar al schreef voor 1960. Het komt van zijn album Liedjes die eigenlijk niet mogen uit 1962.

Truus van Hoof. Onthoudt die naam. Ze was de enige die samen met het bruidspaar een plek kreeg boven in de hemel.

 

Boudewijn de Groot schreef samen met tekstschrijver Lennaert Nijgh (1945-2002) een lied met hetzelfde thema: Elégie prénatale. Ook hier gaat het om een “moetje”. Het was zijn tweede single uit 1964, en dat is goed te horen in zijn jeugdige stem, want toen was hij nog maar 20 jaar oud.

 

Het bruidspaar
Het jonge paar kwam stijfgearmd van het stadhuis.
Geëscorteerd door slechts een paar familieleden.
Er zou geen bruiloft zijn, omwille van de vrede.
Alleen een heel bescheiden schijnreceptie thuis.

En in de ouderlijke woning van de bruid,
kreeg iedereen een kopje thee en een gebakje.
Er waren vier felicitaties plus een pakje.
En na een uur liet men de laatste gasten uit.

Toen was het allemaal gelukkig weer gewoon.
Ze gingen zwijgend naar hun zolder met z’n beiden.
Waar niemand zag hoe hij haar troostte toen ze schreide.
En vijf maand later werd ze moeder van een zoon.

Die kreeg de namen van papa aan vaders kant.
Als een gebaar van goede wil aan de familie.
Ze stuurden kaartjes rond naar ieders domicilie,
en plaatste voorts een advertentie in de krant.

Welnu, de enige die kwam was Truus van Hoof.
En alle anderen lieten taal noch teken merken.
Die zaten ‘s zondags vroom en vredig in hun kerken.
Om God te danken voor hun spijkerhard geloof.

01.09.2013

Jules de Corte – Dat zijn de lieve kleine dingen

OmschrijvingBijzondere muziek uit mijn jeugd was die van Jules de Corte (1924-1996). Komisch, ironisch, lief, maatschappijkritisch en vaak met huppelend lichte pianobegeleiding. Veel liedjes kan ik nog steeds meezingen, zoals Juultje van Pingelen, Naar dom jongetje en Aan Luther en de anderen, dat ik ooit op mijn oude middelbare school zong met Pasen. Deze opnames zijn uit 1961. De Corte zingt Dat zijn de lieve kleine dingen, een lied over het lieve en kleine in het leven.

Dat zijn de lieve klein dingen
Een knus gezellig ontbijt,
in rust en vrede bereid.
En voor je naar je werk toe moet,
nog lekker even de tijd,
om te genieten van een extra kopje thee.
En dan spontaan te kunnen zeggen,
kijk eens in mijn portemonnee,
daar zat nog 25 gulden in,
wat fijn dat ik dat nou zag.

Dat zijn de lieve kleine dingen van het leven.
Dat zijn de lieve kleine dingen van de dag.

De bus van 7 voor 8,
die één moment op je wacht.
Een aardig meisje naast je
en de zon die tegen je lacht,
alsof ze zeggen wou,
meneer het komt wel goed.
En met dat snertkarwei van gisteren,
komt het heus vandaag wel goed.
En in de straat waar je moet zijn,
hangt een onverwachte vlag.

Dat zijn de lieve kleine dingen van het leven
Dat zijn de lieve kleine dingen van de dag

Een enkel vriendelijk woord.
Een liedje dat je graag hoort.
Een vlotte conferentie
en prompt kom je tot een akkoord.
En bij de middagpost die brief waar je van schrikt.
Maar waaruit blijkt dat alles
toch weer in der minne is geschikt.
En als je thuiskomt maakt je vrouw
net lekker pannenkoekbeslag.

Dat zijn de lieve kleine dingen van het leven
Dat zijn de lieve kleine dingen van de dag

De avond is een festijn,
van heerlijk zitten te zijn.
Een half uur televisie
en je oogjes worden al klein.
Wat is er beter dan een mens in zoete rust.
Zich van geen narigheid
of zwarigheid of wat dan ook bewust.
Zodat het nauwelijks te zeggen is,
wat zulk een slaap vermag.

Dat zijn de lieve kleine dingen van het leven
Dat zijn de lieve kleine dingen van de dag

Gevolgd door nog een hele nacht
van zoet en zalig rusten.
Maar het is niet alle dagen feest.
En morgen zul je er weer van lusten.